فعل در زبان فارسی د و قسمت دارد : قسمت ثابت فعل( بن) + قسمت متغیر فعل( شناسه)

دید ( -َ م ، ی ،∅ یم ، ید ، -َ ند )

می + بین ( -َ م، ی ، -َد یم ، ید ، -َ ند )

در فارسی دو نوع بن وجود دارد:

1- بن ماضی : مصدر هر فعل – ن مثال : دیدن - ن : دید

بن ماضی

2- بن مضارع : فعل امر - ب مثال : ببین – ب : بین

بن مضارع

انواع فعل ماضی در فارسی :

1- ماضی ساده : دید ( -َ م ، ی ، ∅ یم ، ید ، -َ ند )

2- ماضی استمراری : می دید ( -َ م، ی، -َد یم ، ید ، -َ ند )

3- ماضی نقلی : دیده ام ، ای ، است ، ایم ، اید ، اند

4- ماضی بعید دیده بودم ، بودی ، بود، بودیم بودید ، بودند

5- ماضی التزامی دیده باشم ، باشی ، باشد ، باشیم ، باشید ، باشند

مضارع اخباری : می بین ( -َ م ، ی، -َ د، یم، ید، -َند)

مضارع التزامی : ب بین ( -َم ، ی، -َد، یم ، ید ، -َند )

آینده : (خواهم ، خواهی ، خواهد ، خواهیم ،خواهید ، خواهند ) دید